مجتبی نجفی

شعارها در زاهدان در ردّ همه بوقهایی است که میخواهند احقاق حقوق شهروندی را با وسواس تجزیه به حاشیه برانند و همه آنها که میخواهند به جای همگرایی، مولّد واگرایی شوند. گفتمان ایران متحد متکثر،مولّد همبستگی علیه تحقیر سیستماتیک است. پذیرش تکثر شرط اساسی دموکراسی است چرا که پذیرش شهروند صاحب حق است. و در این شعار به خوبی به تحقیر و تبعیض سیستماتیک علیه بلوچ ها اشاره شده: انکار شهروند و پرت کردن او از توجه عمومی.

این انکار مخصوص بلوچ ها نیست به اکثریت بزرگی از مردم کشور میرسد اما هر چه به حاشیه ها و مرزها نزدیک می شویم این انکار بزرگ تر می شود و بیشتر از هر چیز نشات گرفته از شکاف مرکز پیرامون است. نفی این انکار در گرو همبستگی ملی برای پذیرش شهروند است. احقاق حقوق آحاد ملت ایران در یک جنبش فراگیر میسر است و باید بر دو کلمه اتحاد و تکثر ایستاد و حوزه های عمومی به یغما رفته را بازستاند. گفتمان ایران متحد متکثر، کثرت را به وحدت پیوند میدهد و وحدت مکانیکی و از بالا پایین را رد و تحقق آنرا را در پذیرش شهروند با ویژگی های منحصر به فردش میداند. پس من ایرانی ام و ایرانی بودن من با شهروند صاحب حق تعریف می شود و هر تعلق قومی یا مذهبی دیگر ذیل ایران واحد تعریف میشود. پس ایران متحد متکثر علیه اقتدارگرایی همسان ساز و مولد واگرایی است و علیه همه کسانی است که میخواهند ایران ما ایرانستان شود.

ایران متحد و متکثر، موتور محرکه اش شهروندانی هستند که هویت بخش کل بزرگتری به نام ایران میشوند. برای همین برای من همیشه ایران هم کوه است و خاک و آب و دریا هم شهروند است با همه رنگ های متفاوتش. ایران متحد متکثر، پیشروترین گفتمان است چون لرزه به تن واگرایی می اندازد و اقتداگرایی را گوشه رینگ میبرد و سرود ” همه با یک نام و نشان به تفاوت هر رنگ و زبان ” را ارج می نهد. امروز ایران گرایی در معنای اتحاد در عین تکثر معنابخش جنبش ” زن، زندگی و آزادی “است.

این ایران گرایی تکامل یافته رو به جلو میرود و چشم انداز زیبایش ارج نهادن به حاشیه راندگان و تحقیرشدگان است. چرا که ایران در رنج است چون ما در رنجیم و رنج تحقیر و انکار، مای زخمی را متحد و همبسته کرده. برای همین ” ایران را پس میگیریم” شعاری عادی نیست، نشانی از اراده ای برای باز تعریف ایران نوین بر مبنای سه اصل ” وحدت سرزمینی” تکثر و آزادی” و ” جامعه مدنی ناظر و پرسشگر ” است. این سه اصل میدان بازی ما را مشخص کرده. ما میخواهیم با همه تنوعمان زیست مسالمت آمیز در مرزهای ملی و فراملی داشته باشیم،میخواهیم نه برده و بنده قدرت که شهروند جستجوگر و پرسشگر باشیم.