مصطفی تاجزاده
۱. جلال آلاحمد بهنقل از “آندره ژید” مینویسد: «در فرانسه وقتی روزنامهای بهعلل سیاسی درصدد لجنمال کردن کسی برمیآید به یکی از دشمنان او مراجعه میکند اما در شوروی سوسیالیستی، برعکس به نزدیکترین دوستان شخص مراجعه میکنند، با این تفاوت که برای اجرای مقصود خود از او تقاضا نمیکند بلکه مجبورش میکنند.»
۲. «نه شرقی نه غربی» در جریان انقلاب اسلامی مفهومی نداشت جز این که جمهوری اسلامی معایب رژیم کمونیستی (تک حزبی و اختناق سیاسی) و سیستم سرمایهداری (اصالت سود و شکاف عظیم طبقاتی) را نخواهد داشت و نظامی به بشریت عرضه خواهد کرد که هم عادلانه خواهد بود و هم آزاد.
۳. از قول یکی از برندگان نوبل فیزیک خواندم که؛ «مردان نیک، دست به کارهای نیک میزنند و مردان بد، مرتکب اعمال بد میشوند اما زمانی که مردان نیک دست به کارهای بد میزنند، باید در پشت قضیه یک توجیه دینی وجود داشته باشد.»
۴. با کمال تأسف باید اذعان نمود که سخن حکیمانهی فوق وصف حال خطرناکترین انحراف در جمهوری اسلامی بوده و مبارزه با آن، هرچند بسیار دشوار و طاقت فرسا، اما لازم و راهگشاست.
۵. دولت پنهان درصدد است نقائص هر دو رژیم کمونیستی شرقی و سرمایهداری غربی را جمع کند و بر آن ابداعات غیرانسانی ویژهای بیافزاید. برای مثال به منظور تسلیم یا منفعل نمودن منتقدان پادگانی شدن دولت، هم امپراتوری رسانهای خود را به جان آنان میاندازد (اساسا این امپراتوری برای بدنام و از صحنه خارج کردن مخالفان حزب پادگانی تأسیس شده است اگرچه هدف آن را مقابله با تهاجم فرهنگی غرب میخوانند) و هم به تهدید و تطمیع نزدیک ترین دوستانشان میپردازند. علاوه بر این با اعمال روشهای غیراخلاقی ویژه یک رژیم تک نفره و استبدادی، و نه نظامی جمهوری، درتلاشند که اراده مخالفان قانونگرای خود را در هم شکنند بهنحوی که اگر به صف مجیزگویان خود نمیپیوندند، عرصه سیاست ورزی را ترک کنند و راه بر یکهتازی دولت پنهان بگشایند.
۶. مثل روز روشن است که قاطبهی ایرانیان، به ویژه نسل جوان و بیدارش، نه به استالینیزم در قلمرو سیاست تن میدهند، حتی اگر با رنگ و لعاب فقه و شرع عرضه شود، و نه بیکفایتی، دشمنتراشی و فسادپروری را برمیتابند، ولو بهنام انقلاب توجیه شود. آنان فریب امپراتوری رسانهای را در جهت حاکمیت حزب پادگانی نمیخورند و مصمم هستند که با مهلکترین منکرها و زشتیهای زمانه یعنی با استبداد، فقر، جهل، ریا، دروغ، خرافات و… مبارزه کنند و جامعهای آزاد و عادلانه برپادارند.
۷. یکی از خصوصیات رژیمهای بسته و انسدادی تکیه بر اعتراف بهجای بحث آزاد است. چنین حکومتهایی حقانیت و مشروعیت خود را عمدتا با استناد به اقاریر بازداشت شدگان ثابت میکنند. هرقدر نظامی از اعترافگیری فاصله بگیرد و به گفتگوهای آزاد رو آورد، بههمان اندازه بهسوی نظامی باز و گشوده پیش خواهد رفت و مسیر توسعهی همه جانبهی میهن و بهبود رفاه مردم را هموار خواهد کرد.
زندان اوین
۵ شهریور ماه ١۴۰١