نمایش قدرت روح مشترک

مرتضی ملک محمدی

دیروز من یکبار دیگر ظهور روح انقلاب را دیدم. نه خود انقلاب را که سازو ساختارها را واژگون می سازد ، بلکه آن نیروی جادویی که پیش از انجام این کار ، قلب و روح ملتها را تسخیر می کند. و باورها و ارزشها را دگرگون میکند. و با خود نیروی عظیم امید به تغییر زندگی و ساختن دنیای تازه را بحرکت در می اورد. دیروز در برلین این روح مشترک و این امید بزرگ به تغییر را می شد از نزدیک دید و لمس کرد. از خودم سوال میکردم کدام نیرو جز احیای امید به تغییر میتواند چنین انبوه عظیم و رنگارنگ را به جنبش در آورد . چه اتفاقی می افتد که ناگهان هزاران انسان با یک فراخوان ، در یک زمان به سوی یک مکان می شتابند تا نشان دهند که به این اجتماع به سرنوشت این جمع به اهداف و امید های این انبوهه تعلق دارند .بی گمان چیزی در وجود تک تک ما می جوشد که حاصلش این آگاهی جمعی است که ما درد مشترک داریم و برای رهایی ، که سقف و سطح آن برای هر فرد و گروهی تعریف معینی دارد ، باید از این مانع عمده عبور کنیم. فقط یک چنین آگاهی میتواند ملیونها نفر را قانع کند که برغم تنوع و تفاوتهای بسیار که بر آن نیز آگاهی دارند در یک چنین اقدامی شرکت کنند و اراده واحدی را برای شکستن سد ازادی به نمایش بگذارند . همین آگاهی است که این انبوهه ناهمگون را با کانون فراخوان دهنده همگون میکند. فراخوان دهنده هر چه بیشتر به همان هدف واحد و درد مشترک نزدیکتر باشد ، و هر چه کمتر با تضادها و تفاوتها در گیر باشد ، مطمئن تر ، جذاب تر و همگانی تر است. تجمع بزرگ برلین همه این اگاهی ها را بصورت یک روح مشترک و اراده ای واحد به نمایش گذاشت. نماش قدرت تغییر .