مجتبی نجفی

دوشنبه چه روز شکوهمندی بود. ایران زخمی در کنار #مهسا_امینی ایستاد. از تهران تا پاوه، از رشت تا مشهد، از دانشگاه تربیت مدرس تا اصفهان، از دانشگاه علامه تا پلی تکنیک، نمایندگان ایران زخمی و رنجدیده در دل گاز اشک آور و باتوم و گلوله و در برابر میلیشای حاکمیت در صحن دانشگاه بر وجه سلبی یعنی “نفی دیکتاتوری” و وجه ایجابی یعنی “طلب زندگی” شعار داد.

معتقدم جامعه ایرانی ابزارهای لازم را برای شکست استبداد دینی و رسیدن به چراغ روشنابخش دموکراسی به رغم دستگاه مخوف سرکوب دارد. شعارهای امروز چکیده بیش از صد سال مبارزه ایرانی برای شکست دیکتاتوری بود و به عالی ترین درجه تکامل خود رسیده است.

حاکمیت عقب مانده از تحولات عمیقی که در چند دهه اخیر در جامعه ایرانی به وقوع پیوسته، گمان میکند با سرکوب و افزایش هزینه، چه قتل معترض و چه حبس های طویل المدت، میتواند ایران را قبرستانی کند. سفیهانه خود را در برابر خیل عظیمی از زنان به عنوان پیشروان آزادی و دموکراسی، دانشجویان و معلمان و کارگران و همه نیروهای ترقی خواه قرار داده. با رشد شبکه های اجتماعی، خیل عظیمی از نادیده شدگان به صف ناراضیان پیوسته و حاکمیت یکسان ساز خود را در برابر جامعه متکثر ایرانی قرار داده. غافل از اینکه جهان دموکراسیخواه ایرانی از آنجا که به درستی دریافته، شهروند، صاحبِ حقّ است و حاکم هم نه ارباب که وکیل است، از پیگیری مطالبات خود عقب نشینی نمیکند و در این مورد سرکوب وحشیانه، تنها اثرات کوتاه مدت خواهد داشت. همچنانکه هر چند سال یکبار، اعتراضات بزرگی رخ میدهد و سرکوبها شدیدتر میشود اما نادانان متوجه نیستند بازه زمانی اعتراضات در ایران کوتاه تر شده.

امروز آنچه که در خیابان های ایران رخ داد، یک بار دیگر نشان داد در سیاست نه باید نقش شبکه های اجتماعی را نادیده گرفت و نه نقش خیابان را. هر دو مظاهری از عرصه عمومی هستند و نفی هر یک، یعنی اینکه نگاه شما به امر سیاسی ناقص است.

روضه خوانان در ایران کم نیستند. هر بار دستگاه مخوف استبداد دینی، سرکوبها را بیشتر میکند، اینها فرمان به کشتن امید و رویش یاس می دهند. همچنانکه خیابان های دیروز و امروز، آنها را شگفت زده کرد، در سال هشتاد و هشت هم فتح خیابان توسط جوانان معترض، بسیاری از سیاسیون ناامید از قدرت مردم را حیرت زده کرد.

ببینید چه شعارهای مترقی این چند روز داده شد:

«فقر و فساد و بیداد، مرگ بر این استبداد»
“عدالت آزادی، حجاب اختیاری”
“از کردستان تا تهران، خونین تمام ایران”
حکومت ضد زن نمیخوایم نمیخوایم “
“زن زندگی آزادی “
“همراه شو عزیز”…
“مرگ بر دیکتاتور”

حرکت اعتراضی اینروزها نشان میدهد چگونه در دل رخدادی چون قتل مهسا، زخم خورده ها امکان همیابی و شکل گیری مای معترض را دارند. تصویری که زنان و جوانان ایران امروز به جهان مخابره کردند، ایران زخمی ایستاده در دل گاز اشک آور و گلوله و گارد ضد شورش با مترقی ترین شعارهای انسانی بود. حاکمیت به خوبی میداند، میتواند بر صورت این تصویر چنگ بیندازد اما این تصویر محو شدنی نیست.