مهدی نصیری

اگر یکی از ویژگی های مهم جریان نفوذ و نفوذیها را همنوایی افراطی با مسئولان نظام و تظاهر شدید به خودی بودن و دین خواهی برای القای یک ایده غلط و تصمیم زیانبار بدانیم، باید چند مصوبه اخیر برای استخدام طلاب و روحانیون را در آموزش و پرورش و بانک‌ها و نهاد روانشناسی دست‌پخت نفوذیها بدانیم.

این مصوبه حاوی ظلم، تبعیض، بی اعتنایی به علم و تخصص و تضییع حقوق عمومی است و موجب نفرت شدید اقشار گوناگون از روحانیون خواهد شد و ته مانده اعتبار آنها را به باد خواهد داد.

البته این مصوبه برای حاکمیت یکدست اقلیت که از ضعف اقبال و همراهی اکثریت جامعه رنج می برد و باید به شیوه های گوناگون حامیان اندک خود را حفظ کند و پای کار نگه دارد، متضمن فوایدی است و از جمله شاید بحران عدم اقبال جوانان به حوزه های علمیه را کاهش دهد و کسانی را به طمع شغل یابی آسان جذب کند.

اما روشن است که در قبال ضربه ای که به اعتبار و حیثیت روحانیت شیعه می زند و آنان را اجیر و مزدور حکومت معرفی می کند، دستاوردی محسوب نمی شود، چرا که ضربه خوردن روحانیت به معنای ضربه دیدن نظام هم خواهد بود و سرکنگبین تزریق روحانیون به نظام اداری، به افزایش صفرای دشمنی و پشت کردن مردم به نظام خواهد انجامید.