تقی رحمانی

برجام جدید پر از خالی است اما دو دشمن دارد، راست افراطی مخالف نظام و راست افراطی درون نظام، این دو با نگاه مختلف علیه برجام جدید هستند.

اولی فکر می‌کند این توافق حکومت را نجات می‌دهد، دومی هم فکر می‌کند با این توافق انحصار در حکومت برایش ضعیف می‌شود. این‌جاست که راهبردهای این دو جریان از مردم جدا می‌شود.

اما این توافق پر از خالی برای حکومت چه دارد؟ خلاصه‌اش این است که ما نفت می‌فروشیم پولش را دولت بگیرد تا شاید قیمت‌ها کنترل شود.
اما این قسمتی از ماجرا است. این فروش هم تحت کنترل امریکا است که هر وقت بخواهد می‌تواند آن را شل و سفت کند.
همین کنترل باعث شده راست افراطی در حکومت بترسد که افسار کار دست غرب است و می‌تواند با اقتصاد ایران بیشتر و بهتر از این زمان بازی کند.
راست افراطی مخالف نظام هم می‌ترسد که این افسار کار دست حکومت بدهد و حکومت به غرب نزدیک شود.
اما اکثریت مردم می‌خواهند که زیست معقول با جهان داشته باشند‌، زیستی که راست افراطی حکومتی آن را به ضرر خود می‌داند.

برجام پر از خالی است یعنی تضمین‌های بدون پشتوانه امریکا به حکومت ایران، چون که الان لازم دارد میزانی از نفت ایران را به بازار وارد کند. آن میزان را هم تا زمان راستی آزمائی، امریکا تعیین خواهد کرد.
این راستی‌آزمائی هم به تعبیر کیهانِ مخالف برجام جدید، همان در تله‌ی احتیاج انداختن ایران است تا نظام را سر عقل تفاهم و همراهی با خود بیاورد چون برنامه سرنگونی نظام را فعلا در دستور کار ندارد که هر دو جریان راست افراطی از این سیاست غرب می‌ترسند.

اما نظام چاره‌ای از توافق جدید ندارد چون پول لازم دارد.
مابقی مسائل از جمله تروریست بودن و نبودن سپاه و غیره و سرمایه‌گذاری‌ها در نفت و گاز به بعد از راستی‌آزمائی موکول شده است.
غرب از حکومت ایران برجام منطقه‌ای و موشکی می‌خواهد. این برجام فعلی نوعی موقت و بسیار خالی‌تر از برجام قبلی است، منتها نظام پول لازم دارد.

اما مردم به زیست آرام در جهان تمایل دارند. این دو خواسته گاهی همدیگر را قطع می‌کنند اما نه همیشه. در این جا است که نیروی مردمی باید مواضع بزنگاهی درست بگیرد اگر مردم را دوست دارد.

پ.ن: البته این توافق ابعاد حقوقی و فنی زیادی دارد که در این مقال شرحش نمی‌گنجد.